Onlangs nam ik op uitnodiging van OPA deel aan een paneldiscussie in het kader van het filmprogramma Movies that Matter van Amnesty International. Hiervoor bekeken we de film Welcome to Sodom; een film over leven, wonen en werken op de grootste elektronica-afvalberg van Afrika. De film laat zien hoe mensen in Ghana handmatig (en onder vervuilde en vervuilende omstandigheden) materialen recyclen. Een heftig beeld, maar tegelijkertijd een beeld dat laat zien dat zij veel meer dan wij beseffen welke waarde afval heeft. Dat letterlijk elk klein onderdeeltje een grondstof is. En dat het dus de moeite loont om deze materialen te scheiden en te recyclen.

Afval is waardevol
Ook bij ons in het rijke westen zouden we zo moeten denken. Wij staan er over het algemeen te weinig bij stil wat afval eigenlijk is. Dat vrijwel alle afval bestaat uit materialen die we prima kunnen hergebruiken. Van koffiedik maken we al notitieboekjes, van melkpakken toiletpapier en kauwgomresten worden schoenen. Plastic wordt eindeloos opnieuw plastic of kleding. In de toekomst bouwen we onze huizen misschien wel van oude materialen. Want elke gram afval kan weer iets nieuws worden. 

Afval is zo veel meer dan wat we in de prullenbak gooien
Toen ik twee jaar geleden bij SUEZ kwam, was de circulaire missie van SUEZ één van de redenen waarom ik hier graag wilde werken. Maar ik stond ik er destijds nog niet bij stil hoeveel afval we met zijn allen ‘zomaar’ weggooien. En vooral dat wij dat hier heel normaal lijken te vinden. Bedenk maar eens wat we met zijn allen voortbrengen aan afval. Niet alleen de inhoud van de prullenbak thuis, maar ook een gebouw dat gesloopt wordt, is afval. Net als een kapotte trein, versleten banden, de gesnoeide heg en de kleren die je niet meer draagt. We kopen het allemaal en we gooien het net zo makkelijk weg. 

Als je naar zo’n documentaire kijkt, dan besef je ineens hoe laconiek wij zijn met ons afval.

Wij zijn stap 1 in de circulaire economie
Stap één van een echt circulaire economie ligt bij ons zelf. Ik doe heel bewust mijn best om minder te kopen en optimaal afval te scheiden. Het kost soms wat meer moeite, maar het levert zo veel op. Is het niet voor mij direct, dan wel voor de kinderen, de dieren, de natuur…. Want ook dat plastic wikkeltje dat ik op de grond laat vallen, kan in de Rijn belanden en zo uiteindelijk in de plasticsoep komen die onze oceanen vervuilt. 

Het is geen keus maar een noodzaak
Als jij erin gelooft, en je buren, je collega’s en je baas, dan worden de afvalstromen steeds schoner en kunnen wij er weer meer mee. Natuurlijk helpt ook wet- en regelgeving daarbij. Want je eigen afval wegbrengen naar een container verderop in de straat, is even wennen, het is wel gewoon nodig. Net als richtlijnen voor de maakindustrie om gerecycled materiaal te gebruiken. 

De grondstoffenrevolutie heeft jouw hulp nodig, doe je mee?
Als je naar zo’n documentaire kijkt, dan besef je ineens hoe laconiek wij zijn met ons afval. Het knopje moet om. En ja, ook wij als het kleine Nederland kunnen bijdragen aan een duurzamere wereld. Juist omdat we hier zoveel kennis en expertise hebben. Afval is zoveel meer dan wat jij en ik weggooien in de prullenbak. Samen kunnen we zorgen dat we minder weggooien én dat wat we weggooien een nieuw leven krijgt. Bij SUEZ noemen we dit de grondstoffenrevolutie. En die revolutie heeft jouw hulp nodig. Doe je mee?

Annie de Loijer

Annie de Loijer is directeur Marketing van Suez Nederland. Voor de OPA-avond Cirkeldenkers presenteerde zij de manieren waarop Suez werkt aan de circulaire economie.

suez.nl

Steun OPA door member te worden en krijg naast gratis toegang tot onze avonden nog vele extra’s!