Het lijstje van Erik Stehmann

Erik Stehmann studeerde in 2009 af aan de afdeling Product Design van ArtEZ Arnhem. Hij huist met andere ontwerpers in een werkplaats op Industriepark Kleefsewaard en is de bedenker van onder meer DOG, een krabpaal voor katten, en de Beach Rocker, een kruising van een strandstoel en een schommelstoel.

Waarmee studeerde je in 2009 af? 
Met veel
 
Waarom? 
Design is in mijn ogen speelgoed voor volwassenen. Spelen is goed en veel speelgoed hebben ook.
 
Hoe zou je jezelf willen omschrijven? 
Als een speelse uitvinder.

Heeft je werk nog iets te maken met functionaliteit?
Jazeker. Met de Beach Rocker begin je weinig op het strand. Maar hij is ooit bedacht voor een andersoortige plek: Roof Garden, een kruising tussen een terras en een culturele speelplaats op het dak van een parkeergarage in Arnhem. Daar is hij als meubel en sfeermaker functioneel. Omdat Roof Garden plaatsvindt in de zomer moet het meubilair de rest van het jaar ergens worden opgeslagen.
 
De Beach Rocker is zo geconstrueerd dat hij stapelbaar is en weinig ruimte inneemt. Omdat ook horeca-ondernemers aan dergelijk 'nestbaar' terrasmeubilair behoefte hebben, heeft het label Weltevree mijn Beach Rocker opgenomen in zijn collectie.

Werk je alleen? 
Meestal wel. Maar ik heb van tijd tot tijd stagiaires en ik ben een samenwerking begonnen met een grafisch ontwerper en een interaction designer onder de naam VETGOED.

Uit welke hoek komen je opdrachtgevers? 
Ik werk in beginsel autonoom. Ik bedenk een product en vervolgens zoek ik daar een producent en een distributeur bij. Op dit moment werk ik ook samen met een producent, de eigenaar van een machinefabriek, die veel contacten heeft met distributeurs en goed kan inschatten of een ontwerp een kans heeft op de markt. Er zijn in wat je de 'creatieve industrie' noemt meerdere wegen die je kunt bewandelen. Maar hoe dan ook, mijn producten bedenk ik zelf, ze moeten uit mijzelf voortkomen.
 
Wat zijn de vijf projecten die je nog zou willen uitvoeren?
O jee, daar heb ik nog helemaal niet over nagedacht. Ik moet vóór oktober twee producten zover ontwikkeld hebben, dat ze in productie kunnen: een klok die, anders dan gewone klokken, géén tijd aangeeft en een racebaan van licht. Maar wat en hoe, ga ik nu niet verklappen.

Wat staat er op je lijstje waarover je wel kunt praten?
Ik denk na over een huis van polyester met afgeronde hoeken, zeg maar een grote dobbelsteen. Dat is nog wel een vaag plan. Ik heb ook het plan om de toren van de Eusebiuskerk hier in Arnhem in polyester te lamineren. Het polyester moet een mooie kleur hebben, blauw bijvoorbeeld. Dan ben je in één klap van alle dure restauratieproblemen af en heb je tegelijkertijd een toeristische trekpleister van jewelste.
 
En dan heb ik nog het plan om me met laminaatvloeren bezig te gaan houden. Dat is een mooi product, maar ik vind het jammer dat vloerlaminaat alleen maar gebruikt wordt om hout of tegels te imiteren. Dat moet anders. Je kunt op vloerlaminaat kleur aanbrengen en een reliëf. De mogelijkheden om dat vorm te geven zijn bij wijze van spreken eindeloos. Maar wie doet er wat mee?

Met wie zou je in de toekomst nog willen werken?
De Poolse ontwerper en architect Oskar Zieta. Hij werkt met 'volumatic expansion'. Het gaat me niet alleen om die techniek. De meeste ontwerpers zouden dat eens een keer gebruiken. Oskar Zieta niet. Hij is er mee doorgegaan en onderzoekt de toepassingsmogelijkheden ervan nog steeds. Zieta is in staat om groot te denken en heeft de ambitie om met volumatic expansion een wereld te scheppen. Vooral dat spreekt me aan.
 
Zie ook de website van Studio Erik Stehmann: erikstehmann.nl