Waar het allemaal begon
Showroom is gevuld met stoelen, diaschermen, een bar en roze gekleurde lichten. De bezoekers zien er op 18 december stijlvol en divers uit. Vrouwen zijn gehuld in elegante jurken, een jongen draagt schoenen met een flinke hak. Ineke Hans is fleurig gekleed als altijd met een gebreide muts waar haar vlechtjes uitsteken en de mannen van Maison the Faux zijn gehuld in een trainingspak met eigen logo.
Het is de laatste OPA avond van dit jaar. Centraal staat wereldwijde mode. Er zijn een aantal fashion designers uitgenodigd die studeerden aan ArtEZ. Ze worden door Marlies Leupen geïnterviewd en zijn de wereld over gegaan met hun werk en collecties en komen vanavond terug in de stad waar het allemaal begonnen is, Arnhem.
Marlies spreekt als eerste met Saskia van Drimmelen. Ze heeft jarenlang haar eigen collecties ontworpen die ze showde in Parijs. Na verloop van tijd voelde ze zich niet meer thuis in de wereld waar ze inzat. Ieder halfjaar moest er een collectie komen en zelf was ze nog amper bezig met het maakproces. Ze wilde graag samenwerken: ‘’Ik vond het altijd al jammer dat ik geen duo was’’. Van Drimmelen besloot daarom te stoppen met haar eigen label. Op dit moment geeft ze les en stopt ze haar tijd vooral in het project Painted. In dit project wordt kleding gemaakt waarin vergeten technieken en ambachten weer hedendaags worden. Dit doet ze samen met andere artistieke makers. Voor van Drimmelen is het belangrijk dat ze het maakplezier van mode weer terug heeft gevonden. De mode gaat de afgelopen jaren extreem snel. Er zijn 6 collecties per jaar, sommige merken zelfs elke 6 weken, en mensen lijken bijna te denken dat deze kleding zo uit de machine rolt. Met Painted wil van Drimmelen weer bewustwording geven aan het maakproces van kleding.
Na Saskia van Drimmelen komt Pascale Gatzen het podium op. Pascale Gatzen werkt momenteel aan de Parsons New School of Design in New York en heeft tot acht jaar geleden les gegeven op ArtEZ. Ze is in Arnhem omdat ze een workshop geeft aan de Master studenten Fashion. Ze merkte dat studenten zich zelf de laatste jaren steeds minder creatief gaan kleden. Hun eigen leven zetten ze letterlijk aan de kant om alleen maar bezig te zijn met ontwerpen (van kleding voor anderen). Gatzen vindt dit een kwalijke zaak. ‘’Mode leeft op je eigen lichaam’’. Ze heeft daarom haar masterstudenten de opdracht gegeven een kledingstuk te ontwerpen voor zichzelf voor kerst of oudjaarsavond.
Saskia van Drimmelen komt het podium weer op en met Pascale Gatzen vertelt ze over hun beginjaren. Ze studeerden samen, delen een zelfde soort visie en vertellen over hun periode bij Le Cri Néerlandais. Samen met o.a. Lucas Ossendrijver en Viktor& Rolf vormden ze begin 1993 het succesvolle Le Cri Néerlandais. In de tijd dat zij afstudeerden was er nog geen modewereld in Nederland. Hun ogen waren daarom altijd op Parijs gericht. Het was dan ook logisch dat zij daar wilden showen na hun eindexamen. De eerste keer in Parijs showde ze op diverse ongebruikelijke locaties, wat ontzettend goed werd ontvangen door de kenners en de pers. Uiteindelijk bestond Le Cri Néerlandais 1,5 jaar. De leden van de groep zijn daarna elk hun eigen pad ingeslagen.
Ook de huidige mode komt ter sprake. Volgens Saskia en Pascale lijdt de mode momenteel aan het kapitalisme en is er zelf een onderdeel en slachtoffer van. Er is nog maar weinig culturele productie en diversiteit. Dit moet volgens de ontwerpers anders. Gatzen verteld dat mensen hun ogen sluiten voor de slechte werkomstandigheden waar kleding vaak in wordt gemaakt. De consumenten willen er niet over nadenken. De mentaliteit van zowel consumenten als makers moet worden veranderd. Pascale Gatzen is daarom bezig met lokale textiel productie wanneer ze kleding ontwerpt. Net zoals Saskia van Drimmelen die weer oude ambachten gebruikt. Voor Pascale is ook duidelijk dat een alternatief voor het huidige mode systeem ook economisch iets moet gaan opleveren, anders blijft het slechts bij experiment. Die economische poot is waar ze zich de komende jaren mee bezig wil gaan houden.
Hoe de huidige generatie ontwerpers hier tegenaan kijkt komen we te weten van Liselore Frowijn en Maison the Faux. De in 2013 afgestudeerde Liselore Frowijn heeft de afgelopen jaren veel prijzen gewonnen en is nu druk met haar derde collectie. Ze mag deze showen tijdens de Amsterdam Fashion Week en ze verteld hoe ze te werk gaat tijdens het maken van kleding. Ze haalt haar inspiratie uit hedendaagse kunst en ze werkt vooral alleen aan haar collecties.
Haar jaargenoten Hans Hutting en Joris Suk zijn ook aanwezig deze avond. Zij behoren samen met Tessa de Boer tot het experimentele mode label Maison The Faux. Zij vinden de huidige modewereld erg gesloten en willen hier verandering in brengen. Sinds een tijd hangt er dan ook een camera in hun atelier en websitebezoekers kunnen live meekijken met de werkende ontwerpers. Maison The Faux laat zich graag inspireren door andere disciplines, zo was er laatst op de live camera een naakte performance kunstenaar te zien.
Ook Joris Suk, Hans Hutting en Liselore Frowijn waren deel van een collectief. Toen ze in 2013 afstudeerde vormden ze samen met 15 andere klasgenoten samen TheMuchMuch. Ze gingen met een bus naar Parijs om daar tijdens de Fashion Week guerrilla modeshows te presenteren op straat. Enigszins vergelijkbaar met hoe Le Cri Néerlandais destijds te werk ging. Met minimale middelen maximale exposure creëren. Ze kregen veel media aandacht toen de bus met modellen stopte voor de ingang van de show van Vivianne Westwood en andere grote modenamen tijdens de shows in Parijs. Na deze fashionweek is TheMuchMuch organisch uit elkaar gegroeid en bestaat het collectief niet meer.
De avond laat zien welke belangrijke plaats afgestudeerde ontwerpers van ArtEZ Arnhem (nog steeds) bezitten in de huidige modewereld. Het kan betekenen dat oud-studenten ontwerpen bij bekende mode labels, maar minstens zo belangrijk is dat ze hun visie over mode wereldwijd verspreiden en uitdragen.
