Jonge Arnhemse ontwerpers presenteren in het buitenland
Gisterenavond stond OPA in het teken van het presenteren van je werk in het buitenland. Hoe doe je dat? Wat levert het op? Wat zijn de do’s en don’ts? Al deze vragen kwamen aan bod.
Als eerste sprak Marlou Bakx. Zij vertelde over een aantal presentaties tijdens de Salone del Mobile in Milaan dit jaar en wat haar als trendanalist was opgevallen. Streven naar esthetiek, de toenadering van toegepaste kunst naar beeldende kunst en museale presentaties waren een aantal van de ontwikkelingen die zij signaleerde. Dat was ook letterlijk zo want een aantal musea, waaronder het Textielmuseum en (indirect via Droog) het Rijksmuseum, presenteerden zich in Milaan. Ook was er veel aandacht voor flora. Bloemen in alle soorten, maten en materialen waren er te zien. Verder zie zij het zogenaamde hyper-minimalisme nog steeds een trend.
Een ander soort presentatie had vormgever Maarten Baas in Milaan. Hij gebruikte de presentatie om als totaal beeld neer te zetten en maakte meer een statement, daarmee leek het iets inhoudelijker te worden. Volgens hem draait het in Milaan draait om glamour. Hij gebruikte deze glamour (over-the-top) voor zijn presentatie, waarbij hij zijn werk binnen een kermis/circusachtige-setting met draaimolens en lachspiegels toonde. Bij hem stond vooral de beleving centraal.
Marlou Bakx verwacht dat we dat in de toekomst vaker gaan zien.
Workmates
Vervolgens kwamen Rick Tegelaar en Casper Tolhuisen aan het woord. Samen met Joris de Groot en Klaas Kuiken vormden zij in Milaan het vormgeverscollectief Workmates. Studio Anne-Marie Geurink was verantwoordelijk voor de organisatie. Omdat ze net een terug waren van de Salone del Mobile zaten ze nog vol adrenaline van hun avontuur. Tussen beelden van hun eigen presentaties lieten Casper en Rick ook korte interviewtjes zien met andere Arnhemers die in Milaan presenteerden: Arnout Visser en meubelbedrijf De Vorm.
Zelf presenteerden zij hun werk In een oud garagepand in Lambrate onder de noemer ‘Workmates Depicted’. Niet alleen hun werk stond centraal, maar ook de productontwikkeling kreeg een prominente rol in de presentatie. Alhoewel ze in verschillende disciplines werken (food, fashion en product) vinden zij elkaar in hun hands-on werkwijze. Rick Tegelaar en Casper Tolhuisen keken terug op een hele succesvolle week. Het was enorm druk (met een topdrukte van 1.000 bezoekers per uur!?), variërend van (internationale)pers, producenten, inkopers tot buurtbewoners. Zelf leken ze een beetje overdonderd door het succes. Dit jaar konden deze jonge ontwerpers hun trip financieren via subsidies en sponsoren, waaronder de gemeente Arnhem. Ze zijn zich bewust van de enorme kosten. Rick Tegelaar vroeg zich vooraf dan ook af of hij niet beter voor de langere termijn in zijn bedrijf zou moeten investeren in plaats van het in een week in Milaan uit te geven. Maar terugkijkend stelden zij vast dat het de investering in de Milaanpresentatie' zeker waard was. Zo kreeg hij een bestelling voor maar liefst dertig tafels en hebben ook alle andere Workmates waardevolle contacten opgedaan. Ze zijn zelfs zo enthousiast dat ze volgend jaar opnieuw willen gaan. Hoe ze dat gaan financieren weten ze nog niet. Dit jaar heeft een beetje lef, durf en adviezen van mensen uit hun netwerk hun veel opgeleverd en zo willen ze zich verder blijven ontwikkelen. Over de toekomst van hun collectief zijn ze positief. Ze willen zeker samen doorgaan. In welke samenstelling dat is weten ze nog niet. Ze blijven in ieder geval een open collectief dus er kunnen mensen bijkomen en mensen afvallen. Wel willen ze graag ook de komende generatie ontwerpers helpen. Bijvoorbeeld door veelbelovend talent in hun collectief op te nemen.
The Much, Much
Najaar 2013 vertrok er een guerrilla actie van 18 jonge Arnhemse modeontwerpers naar de modeweek in Parijs onder de naam: The Much, Much. Modeontwerper Joris Suk en organisator Anandi Gall vertellen over hun ervaring met The Much, Much. Als vers afgestuurden van ArtEZ vormen Aniek Zinken, Anneleen Bertels, Cherish Brouwer, Christina Engsig, Hans Hutting, Henriëtte Tilanus, Joris Suk, Korinna van Balkom, Liselore Frowijn, Marina Sala, Piet Caarls, Pieter Eliens, Roderick Buijs, Roos Mol, Sarah Knüpfer, Sarah van Ours, Tessa de Boer en Vera Moerkens samen The Much, Much. Doordat het collectief uit zoveel mensen bestaat heb je meteen een volume dat de aandacht trekt, maar met 18 mensen een korte tijd een plan bedenken en uitvoeren (in Parijs waren zij, inclusief modellen, met 45 mensen) is best ingewikkeld merkten Joris Suk en Anandi Gall. In hun verhaal gingen ze uitgebreid in op alle hobbels die zij tegenkwamen en risico’s die zij namen. Vooraf hebben zij veel hulp en advies gehad via hun netwerk. En als jonge ondernemers pakten zij alle kansen die zich voordeden. Zo heeft Pauline Krikke, destijds burgemeester, hen in contact gebracht met de consul van Nederland in Parijs. Hij heeft hun de gelegenheid gegeven de eindshow in de Nederlandse residentie te houden. De eindshow was een performance van een uur of 2 van modellen die tussen het bezoekend publiek van de residentie paradeerden.
De ontwerpers en modellen hadden in de drie dagen hieraan voorafgaand mensen voor deze show uitgenodigd. Dit deden zij op een onconventionele manier. Met een kleine zwarte vrachtwagen reden zij naar belangrijke modeshows (Victor & Rolf, Vivienne Westwood, Givenchi) die op het punt van beginnen stond of net afgelopen waren. Daar laden zij hun 18 modellen voor de deur uit die zo de aandacht van de internationale pers en de bezoekers op zich gericht kregen, zie.
Vooraf hadden veel modeontwerpers het plan om potentiële werkgevers te ontmoeten.
Dit is niet gelukt stelt Joris Suk nuchter vast. Het publiek vraag zich daarbij af of het wel realistisch is om dat van één guerrilla actie te verwachten. He coherentie tussen verhaal, werk en lef van de Much Much presentaties worden erg gewaardeerd.
Of The Much, Much nog doorgaat is onduidelijk. Er zijn wel plannen, bijvoorbeeld om als een soort agency verder te gaan. Maar op dit moment lopen de verwachtingen en de doelen zeer uiteen. Ook zitten op dit moment de meeste mensen in het buitenland wat het extra lastig maakt.
Bij beide collectieven valt de professionaliteit en de creativiteit op. Met deze kracht onderscheiden zij zich van anderen. Het is ook bijzonder dat bij beide collectieven de gemeente Arnhem financieel bijdraagt en jonge ondernemers stimuleerde.
Esther Ruiten die vanuit de gemeente Arnhem aanwezig is benadrukt dat dit een bewuste keuze is. “Het is een combinatie van het stimuleren van talent en Arnhem als stad in de rest van de wereld op de kaart zetten.”
Joris Suk stelde vast dat in Parijs bleek dat Arnhem (en ArtEZ) geen bekende namen zijn. In Milaan was Arnhem onder bezoekers beter bekend als creatieve stad, maar werd het 'Made in Arnhem' logo van de gemeente ook veelvuldig gefotografeerd omdat er gedacht werd dat DAT de naam was van het ontwerpers collectief.
OPA zal beide collectieven, Workmates en The Much, Much blijven volgen. De ontwerpers van Workmates hebben al toegezegd om volgend jaar opnieuw langs te willen komen en om te vertellen waar ze dan staan en mee bezig zijn.
voor meer zie: Workmates en The Much, Much
