Ontwerpproces
Jimmie werkt in eerste instantie vooral intuïtief en associatief. Ze vertrekt vanuit woorden die verder worden geassocieerd naar beelden. In telefoonnotities legt ze flarden vast; woorden, zinnen, gedachten, soms voorzien van een snelle schets. En in opdracht werkt Jimmie eigenlijk niet anders. Uiteindelijk worden deze flarden verwerkt tot een eindbeeld, of ontstaat er direct een tekening die ‘gewoon goed is’. Jimmie werkt veel met inkt op papier en corrigeert haar tekeningen nooit. ‘Op de een of andere manier mag ik dat niet van mezelf, wel mag ik de tekening opnieuw tekenen’. Voor de meer grafische uitingen in opdracht maakt ze haar tekeningen digitaal in Procreate, of tekent ze eerst op papier om vervolgens in Photoshop naar de juiste kleuren, compositie en typografie te zoeken.
Lopende projecten
‘Ik heb een fijne doorlopende opdracht lopen bij Sabine Winters (Future Based/Scientific Imagination), die ik grappig genoeg voor het eerst heb ontmoet bij een livestream van OPA’. Voor de podcasts van Sabine tekent Jimmie steeds een nieuw beeld. Een fijne, vrije tussendoor opdracht die haar uitdaagt woorden naar tekeningen te vertalen zonder haar eigen stijl te verliezen. Ook is Jimmie bezig met een mural die ze binnenkort in Merleyn (onderdeel van Poppodium Doornroosje) in Nijmegen zal maken en staat de volgende OPA avond ook alweer op de planning. Tussendoor maakt ze veel uitingen voor ‘Collectief Koppig’.
Dranghek
Als je Jimmie vraagt waar ze het meest trots op is benoemt ze haar dranghek. “Alhoewel trots ietwat misplaatst is, maar ik ben heel blij met mijn dranghek omdat de inhoud klopt. Ze is minimaal in vorm, maar toch veelzeggend over mij. Daarbij heb ik het werk gemaakt voor een expositie op uitnodiging van Mestlab31, een belangrijk moment toch wel, daar het de eerste soort van “naar buiten treden was” sinds mijn afstudeerexpo in 2012.” Een van haar voornemens is dan ook om meer ruimtelijk te gaan werken. Door tijdgebrek en praktische redenen komt het er nog te weinig van, maar er ligt al een hele stapel plannen klaar!
A day in the life
De werkdagen van Jimmie variëren nogal. Ze wisselen van veel afspraken en ‘sociaal gedoe’ tot een hele dag werken aan een opdracht. ‘Wanneer ik mijn dag in het atelier begin, start ik eigenlijk altijd met ‘uitstellen’ in de vorm van opruimen, de gezamenlijke afwas doen of alles rondom mijn bureau opnieuw ordenen. Op de een of andere manier heb ik dat nodig om in een ontwerpproces te komen. Verder werk ik met heeeel veel to do lijstjes die ik steeds herschrijf in een soort verlangen naar houvast en overzicht, haha.’
Jimmie werkt het liefst in de avond, dan heeft ze het atelier voor haar alleen, harde muziek, een glas wijn en geen afleiding of tijdsdruk. Een dag bestaat anders al snel uit afleidingen van allemaal “moeten” kinderen van school halen of ‘wat gaan we ook alweer eten.. of een telefoon die gaat… of fatsoenlijk pauze moeten houden en lunchen...of nouja, eigenlijk alle dingen die met verantwoordelijkheden te maken hebben.’ Zo ervaart Jimmie een avond in het atelier eigenlijk minder als werken dan bijvoorbeeld het huishouden of de financiën voor thuis, ‘maar dan krijg je dan weer niet voor betaald’.
Atelier
Sommigen zouden het atelier van Jimmie als rommelig omschrijven, maar het is dan wel een goed georganiseerde rommel. ‘Ik heb dat ook echt nodig: om mijn werkplek fijn in te richten zodat ‘het klopt’ en ik me thuis voel. Ik omring me graag met mooie boeken en bijvoorbeeld tekeningen van mijn kinderen, foto’s, associaties en kleine herinneringen. En mijn lievelings is dan weer het oneindig rangschikken van al die dingen. Ik ben heel slecht in weggooien, dus ook veel troepjes of mislukte schetsen gaan zo weer een eigen leven leiden.’
Collectief Koppig
Collectief Koppig is een samenstelling van beeldend kunstenaars, sociaal-artistiek werkers en studenten die samen een werkplek delen. Eigenlijk is het ontstaan doordat ze fijne, grote, goedkope ateliers tot hun beschikking hadden en graag collectief (zonder hiërarchie) samenwerken, ervaringen uitwisselen, kennis delen en krachten bundelen. Zo ontstond heel natuurlijk een fijne tweede familie voor Jimmie. Logischerwijs wil je dat fijne wat je met elkaar hebt dan ook delen met buren en andere geïnteresseerden. Toen ze nogal onverwacht hun pand uit moesten hebben ze besloten een serieuze doorstart te maken als groep en een stichting te vormen. ‘Het collectief is eigenlijk wel heel veel en dwars door elkaar. Zo doen we ook educatieve projecten in de wijk, randprogrammering bij Hoogte80, decor maken, hebben we een zeefdrukwerkplaats of…nouja vanalles dus.’
Inspiratie
Minimale beelden met emotie of humor inspireren Jimmie. Hoe je met zo min mogelijk poeha toch een heel krachtig beeld kan communiceren. Zoals punk dat fijne rechttoe rechtaan kan hebben in muziek kan dat ook heel lekker werken in een billboard langs de kant van de weg. Jimmie kan ook echt ontroerd raken van dingen die vooral niet zo bedoeld zijn. ‘Tekeningen van mijn kinderen of esthetische toevalligheden op straat bijvoorbeeld.’
Keerpunt
Direct na de academie (2012) werd Jimmie moeder en kreeg ze een fijne functie met meer verantwoordelijkheden. Sindsdien was het werken, zorgen, feesten en doorgaan. Door corona en de lockdown kwam alles ineens tot stilstand en kon ze pas echt voelen dat ze overwerkt was en werd ze ziek. Om zichzelf bezig te houden en af te leiden ging ze zelf ontworpen kaarten rondfietsen. De positieve reacties en opdrachten die daaruit voortkwamen motiveerden haar enorm. ‘Ik realiseerde me hoe ik iets echt helemaal voor en van mijzelf toch wel gemist had en dat het tijd was om een sprong te maken.’ Ontslag en een inschrijving bij de KVK volgde. Sinds september ‘22 heeft Jimmie voor de financiële basis en mentale rust ook een overzichtelijke baan in loondienst. ‘Deze combinatie is voor nu perfect.’
OPA Vormgeving 2023
De inspiratie van Jimmie voor de OPA vormgeving van 2023 was contradictie. Tegenstellingen zijn een terugkerend ding in alles wat ze doet of wie ze is. Maar hoe zie je dat terug in beeld? Die zoektocht in al die ethische dilemma’s waar je steeds maar weer de weg kwijtraakt in wat het juiste zou moeten zijn. Voor Jimmie zit hierin de associatie naar een zoektocht van het krachtige in iets zachts of het mooie in iets lelijks. Het ‘de weg vinden’ heeft Jimmie geassocieerd met cijferkleurplaten die je als kind weleens maakte. ‘Dat vind ik wel een leuke tegenstelling van een ethisch dilemma: zo van als je deze cijfertjes volgt is het beeld juist.
Wat zou je andere ontwerpers mee willen geven?
‘Haha.. ik voel me zo erg NIET de persoon om advies te geven aan een ander maar ik zal het advies dat ik aan mezelf geef delen met jullie: altijd blijven spelen, altijd blijven schreeuwen, altijd blijven klooien, altijd blijven tekenen.’
